We leerden de gevoelens van het visje herkennen en we leefden ons helemaal in in het verhaal. We knutselden een gevoelensmeter, deden sherbourne relaxatieoefeningen, speelden het spelletje:" Pukje lacht, Pukje weent", maakten een voelmuur met ruw en zacht materiaal, beeldden het verhaaltje van het visje uit, dansten en 'schreven' op boze en vrolijke muziek en nog veel meer,.....We hebben ook een nieuw vriendje in ons klasje. Welkom, Maureen !!!
Als ik dit lees en alle leuke foto's zie, dan snap ik helemaal waarom Matthias 's avonds doodmoe is, maar toch elke morgen weer heel enthousiast is om naar Juf Gert te gaan! Ik wou dat ik ook nog maar 2.5 was! ;-)
BeantwoordenVerwijderen